De Universiteit Utrecht en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gaan samenwerken om betaalbare patentvrije medicijnen in ontwikkelingslanden mogelijk te maken. Daartoe ondertekenen beide organisaties op maandag 2 maart 2015 een overeenkomst waarin de universiteit onder strikte voorwaarden kennis ter beschikking stelt voor de productie van dergelijke medicijnen.
De WHO benaderde de Universiteit Utrecht mede gezien de vooraanstaande kennispositie van de universiteit op dit terrein. “Deze bijzondere overeenkomst past uitstekend bij de maatschappelijke ambities van onze universiteit”, aldus Marjan Oudeman, voorzitter van het college van bestuur van de Universiteit Utrecht. “Het eerste medicijn is een geneesmiddel tegen een ernstige luchtweginfectie die voorkomt bij vroeggeboren kinderen. Daarmee dragen we bij aan het oplossen van een groot wereldgezondheidsprobleem.”
NOS Journaal: Universiteit Utrecht helpt arme landen met medicijnen
Namens de WHO tekent Kees de Joncheere, directeur Essential Medicines and Pharmaceuticals Policies. Bij de ondertekening is tevens Hugo Sigman aanwezig als vertegenwoordiger van de industriële partners. Sigman is oprichter en CEO van Chemo, ontwikkelaar en producent van geneesmiddelen.
Eerste medicijn
De Universiteit Utrecht heeft de Stichting Utrecht Centre of Excellence for Affordable Biotherapeutics (UCAB) in het leven geroepen die de ontwikkeling, productie en distributie van hoogwaardige en betaalbare medicijnen in ontwikkelingslanden faciliteert. Een van de taken is het overdragen van technologie naar private partijen die de medicijnen produceren onder auspiciën van de WHO. Het eerste medicijn waar UCAB zich op richt is palivizumab, een geneesmiddel voor een ernstige luchtweginfectie (RS virus) die vooral voorkomt bij vroeggeboren kinderen. UCAB zal worden gehuisvest op het Utrecht Science Park.
Hoge kwaliteit betaalbare biosimilars
Begin jaren negentig is een nieuw type medicijnen ontwikkeld (biologicals) om diverse ziekten aan te pakken, waaronder kanker en auto-immuunziekten. Op een aantal medicijnen verloopt inmiddels het patent, wat kansen biedt om goedkopere versies (biosimilars) ervan te ontwikkelen. In veel landen zijn lokale producenten actief in het maken van biosimilars, maar deze blijken helaas vaak nog steeds te duur en soms ook van twijfelachtige kwaliteit.
UCAB wil de ontwikkeling van biosimilars volgens de hoogst mogelijke kwaliteitstandaard coördineren. Doordat lokale producenten de ontwikkelkosten delen, kunnen de prijzen laag worden gehouden. Zij hoeven daardoor niet elk afzonderlijk de kostbare klinische studies uit te voeren. Ook zal UCAB via trainingen technische kennis overdragen aan de lokale regulatoire autoriteiten en producenten.
Dit project sluit nauw aan bij het strategische onderzoeksthema Life Sciences van de Universiteit Utrecht.
Kunnen we niet ook iets met (wereldwijd) inzamelen en herdistribueren van ongebruikte geneesmiddelen die nog niet over de datum zijn? Ik heb nog spul liggen dat ik moet terugbrengen naar de apotheek, die het dan vervolvens wel veilig zal laten vernietigen, maar is dat niet enorm zonde? Kan dit niet duurzamer?