Verzekeraarscombinatie Univé-VGZ-IZA-Trias gaat preferente geneesmiddelen niet langer meetellen bij de berekening van het eigen risico. Zorgverzekerden van Univé-VGZ-IZA-Trias hoeven daardoor voortaan niets meer te betalen voor geneesmiddelen die door de verzekeraar als voorkeursmiddel zijn aangewezen.
Voor geneesmiddelen geldt in Nederland, net als voor de meeste andere vormen van zorg, een verplicht eigen risico van 155. Daarnaast kan het eigen risico vrijwillig verhoogd worden met maximaal 500 in ruil voor een lagere maandpremie. Vooral bij mensen met een langdurige aandoening gaat dit eigen risico soms grotendeels of zelfs helemaal op aan geneesmiddelen.
Het besluit van Univé-VGZ-IZA-Trias kan dus een flinke besparing betekenen voor verzekerden die preferente geneesmiddelen gebruiken. De maatregel is een uitvloeisel van het nieuwe selectiebeleid voor preferente leveranciers dat Univé-VGZ-IZA-Trias in juni dit jaar heeft ingevoerd. Met een onderhandse aanbesteding heeft de verzekeraar zijn leveranciers weten te bewegen tot exclusieve prijsafspraken die onder de landelijke prijslijst voor medicijnen liggen.
“Toen we afgelopen voorjaar de nieuwe aanwijzingsmethode introduceerden, hebben we beloofd dat we de bedongen korting terug zouden geven aan onze verzekerden”, aldus Jan Broeren, coördinator farmacie bij Univé-VGZ-IZA-Trias. “Met deze maatregel lossen we die belofte in. We hebben het afgelopen jaar veel energie gestoken in het verlagen van de medicijnprijzen, wat al geleid heeft tot voordeligere premies. Het geeft veel voldoening dat we onze klanten nu ook direct, via het eigen risico, mee kunnen laten profiteren van onze inspanningen.”
Preferentiebeleid
Het preferentiebeleid houdt in dat Univé-VGZ-IZA-Trias periodiek per geneesmiddel één voorkeursleverancier aanwijst voor geneesmiddelen waarvan het patent verlopen is en die door meerdere fabrikanten geproduceerd worden. Tot voor kort daalden de prijzen van deze zogeheten generieke medicijnen nauwelijks, doordat het Nederlandse vergoedingssysteem voor geneesmiddelen prijsconcurrentie tussen medicijnfabrikanten ontmoedigt.
Met de invoering van het individuele preferentiebeleid in juli 2008 is die trend doorbroken. Univé-VGZ-IZA-Trias en enkele andere verzekeraars realiseerden gezamenlijk een landelijke besparing van 360 miljoen euro tot 380 miljoen euro, door fabrikanten te prikkelen hun prijzen in de openbare prijslijst te verlagen. Daar profiteerden alle verzekeraars echter evenredig van mee – ook de verzekeraars die geen preferentiebeleid voerden.
Univé-VGZ-IZA-Trias wilde echter het behaalde voordeel terug kunnen geven aan zijn eigen verzekerden. Bij aanvang van de tweede ronde van het preferentiebeleid heeft de verzekeraar daarom fabrikanten gevraagd om onder couvert een prijsvoorstel te doen dat alleen voor Univé-VGZ-IZA-Trias-verzekerden geldt. De fabrikanten die de laagste prijs boden, zijn vervolgens voor een jaar lang aangewezen als voorkeursleverancier.
Praktische informatie
De nieuwe maatregel geldt voor alle merken van Univé-VGZ-IZA-Trias, voor alle 53 werkzame stoffen in het preferentiebeleid van Univé-VGZ-IZA-Trias, en voor zowel het vrijwillig als het verplicht eigen risico. Verzekerden van Univé-VGZ-IZA-Trias die het aangaat worden over de nieuwe maatregel nader geïnformeerd. Voor meer informatie over het preferentiebeleid, zie www.unive.nl/preferentiebeleid.
Verzekeraars geven geen cadeautjes weg. De verzekerden betalen het allemaal zelf en het verschil steekt UVIT in eigen broekzak.
UVIT komt nu met de mededeling dat UVIT verzekerden die de te hoge prijzen van de preferente middelen moeten betalen gecompenseerd worden via hun verplicht eigen risico en daarna op hun eventueel afgenomen vrijwillig eigen risico.
UVIT zegt niet hoe dat zal gaan bij UVIT verzekerden die ook andere zorg afnemen dat valt onder het verplicht eigen risico. Denk daarbij aan ziekenhuisbezoek. 1 stap in een ziekenhuis en de 165 euro is op. Krijgen UVIT verzekerden dan geld terug van UVIT? En wat als UVIT verzekerden hun verplicht eigen risico hebben volgemaakt met de te dure preferente middelen? Krijgen zij dan ook geld terug? En hoe staat het met de UVIT verzekerden die geen medicijnen gebruiken. Die betalen een te hoge zorgpremie. Die premie is immers gebaseerd op de bruto Z-index taxe prijzen. Onduidelijk is nog hoe UVIT om gaat met de claw back. Betalen de UVIT verzekerden die ook of juist niet?
Heeft UVIT al aangegeven wat de administratieve lasten zijn die gemoeid zijn met de hele administratie van binnengehaalde kortingen en bonussen, afgenomen preferente en terugbetaalde eigen risico al dan niet met verrekening betalingen eigen risico aan andere zorgaanbieders?
De nacontrole door de NZa en andere toezichthouders wordt nu ook een stuk complexer en dus duurder. Hoe meer transacties hoe meer kosten. Per saldo is het UVIT model weer een voorbeeld van geld rondpompen zoals CAK doet met de teruggave regeling chronisch zieken en de belastingdienst met de zorgtoeslag.
In 2008 hadden zorgverzekeraars een extra winst van 450 miljoen euro wegens het niet nakomen van een contract tussen VWS, ZN, KNMP, Nefarma en Bogin. Een niet voorziene prijsdaling werd niet doorberekend aan de verzekerden. Ook in 2009 is hetzelfde spelletje gespeeld. Die bedragen werden wegggehaald bij de apotheekhoudenden en fabrikanten/importeurs. Nu met instemming van de toezichthouders. In essentie gaat UVIT nu eenzelfde truc toepassen in 2010, alleen zijn het nu de verzekerden die nu openlijk gaan betalen. Achmea/Agis volgt al. 2008 was onverwacht met achteraf instemming door de toezichthouders. 2010 wordt een verwachte extra winst met vooraf instemming van de toezichthouders. De dupe zijn de verzekerden.
Zorgverzekeraars zijn schadeverzekeraars en die geven geen cadeautjes weg. De UVIT onderhandse preferentie en teruggave regeling is een klassieke vestzak broekzak operatie waarbij de broekzak van UVIT groter is dan de vestzak van de verzekerde.
Wie heeft er dan het meeste voordeel bij deze zorginkoop? Ook een coöperatie moet winst maken om te overleven. Bedenk dat UVIT een 600 miljoen euro heeft verloren door speculaties in hypotheken in de USA.
De verzekerden gaan nu die verliezen compenseren. En daar zijn zorgpremies niet voor bedoeld.
Wat gaat de premie bij UVIT worden? Waarschijnlijk hoger dan bij andere verzekeraars die niet met couvertmodellen werken. UVIT Heeft inmiddels laten weten dat bij medische noodzaak voor een ander label danwel merkgeneesmiddel dit WEL meetelt voor eigen risico. De verzekerde wordt dan dubbel gepakt.
Uvit kan niet zelfstandig de zorgpremies vaststellen. Pro forma wel, in de Nederlandse context defacto niet. UVIT moet de rekenpremie volgen. Vandaar dat bv DSW keurig de rekenpremie volgde met haar 2010 zorgpremie.
CZ riep van de daken dat zij 20 euro per maand meer moest berekenen. Het zal ook 20 euro per jaar worden conform de eisen van VWS.
UVIT is ook gebonden aan de door VWS, CBS en CPB voorgelegde “rekenpremie”. Het Nationaal Zorg budget wordt door A Klink vastgesteld en aan de hand daarvan wordt de zorgpremie berekend. Die theoretische rekenpremie wordt de zorgverzekeraars voorgelegd met het dringende en dwingende verzoek daar onder te blijven. Zij krijgen daarbij een vrijbrief om hun gang te gaan richting verzekerden, behoudens zich te houden aan de wettelijke regels, en zorgaanbieders.
De makkelijkste hapjes gaan dan eerst; de apotheekhoudenden. De prijs van het doosje is te berekenen. De zorg die zij leveren niet, dus wordt gesteld dat de apotheekhoudenden maar moeten aangeven wat zij nu allemaal doen. Zo simpel zien zorgverzekeraars, politici en ambtenaren de wereld; als hun boekhouding maar klopt.
De Treek normen worden inmiddels ruimschoots overschreden. Die zorginkoop gaat de zorgverzekeraars veel moeilijker af. Zij doen ook geen moeite omdat de verzekerden toch geen kant op kunnen en vooralsnog zich koest houden, omdat ze toch geen kant opkunnen. Grensoverschrijdende zorg is immers door A Klink aan banden gelegd. Zelfs de ONVZ heeft haar polissen moeten aanpassen.
UVIT en andere zorgverzekeraars doen zichzelf geenszins tekort. De door hen doorberekende onkosten, de beheerskosten, zijn in 3 jaar tijd met ruim 300% gestegen en beslaan nu 13% van de zorgpremies. Geen haan, politiek of ambtelijk, die er naar kraait. Een ziekenfondssysteem doet het voor 0,5% van de zorgpremies.
De “gratis’ medicijnen van UVIT zijn natuurlijk niet gratis. UVIT berekend de eigen zorgpremies aan de hand van de bruto AIP Z-index prijzen. Op basis van het verleden met schattingen van het mogelijk toekomstig gebruik wordt de premie bepaald. De netto prijzen zijn UVIT onbekend. Daarom rekenen zij met bruto prijzen. In 2008 en 2009 haalden UVIT en de overige verzekeraars een 450 miljoen euro binnen door lager dan geraamde kosten voor geneesmiddelen te moeten betalen, mede onder invloed van Overheidsbeleid. Die 450 miljoen zijn niet doorgegeven aan de verzekerden. De Treeknormen zijn juist nog verder overschreden. UVIT, Achmea/AGis willen de truc uit 2008/2009 op andere wijze herhalen.
De administratieve last zal verder stijgen. Dat is voor UVIT geen probleem. Dat is immers hun kernactiviteit. Hoe meer papierwerk, hoe liever zij het hebben. UVIT is niet gebaat met 0.5% beheerskosten.
Over een perverse prikkel gesproken.
De aankomende Ketenzorg, Functionele Bekostiging en de boven de markt hangende AMvB over de wijziging functionele aanspraak (waarbij de verzekeraars mogen bepalen welke behandeling wordt vergoed bij welke aandoening) staan allemaal in het teken om de kosten te verlagen. Het zijn allen bezuinigingsmaatregelen. Opgelegd door de Rijksoverheid op de verzekeraars die het weer doorgeven aan de zorgaanbieders en tot slot opleggen aan de verzekerden. Met kwaliteit heeft het allemaal niets van doen. A Klink zegt het allemaal eerlijk in zijn stukken: van de richtlijn mag worden afgeweken indien de prijs lager is en de kwaliteit nog acceptabel.
Die visie geeft eens te meer aan dat de zorgverzekeraars zelf niet bij machte zijn om een kostendekkende zorgpremie te berekenen.
De ex-ante risicoverevening is imperfect en wordt nu nog gecorrigeerd door de ex-poste verevening. Die laatste wordt door A Klink versneld afgeschaft om de druk op de verzekeraars nog meer op te voeren. Zij worden klem gezet door de acceptatie plicht, verbod op risico selectie en verbod op premie differentiatie. Het basispakket wordt door de overheid bepaald. De hoogte van de zorgpremie wordt ook door de Overheid voorgerekend. Een kind kan zien dat dit niet kan duren. Desondanks gaat A Klink door met zijn bezuinigingsoperaties.
Een vrijbrief voor een verdere verschraling van de zorg, een vermindering van de kwaliteit, bevesgtigd door A Klink, en in feite een brevet van ambtelijk en bestuurlijk onvermogen.
De zorgverzekeraars worden als schaamlap gebruikt. Dat doen ze met alle liefde. En die liefde mag wat kosten; nu 13% van de premies.
De verzekerden worden driedubbel gepakt.
IZA verzekerden behouden echter alle priveleges; voor hen gelden al deze regels niet. IZA zijn de Ambtenaren. Verschil moet er wezen.