Ook in niet-academische ziekenhuizen moeten patiënten gebruik kunnen maken van bepaalde weesgeneesmiddelen als dat voor hun behandeling noodzakelijk is. Door het inkoopbeleid van zorgverzekeraars is dat echter niet het geval.
Voor dit knelpunt bij de behandeling van ernstig zieke patiënten vraagt Nefarma aandacht bij zorgverzekeraars en politiek. Dat is gedaan in de vorm van een uitgebreide brief aan de zorgverzekeraars, met afschriften naar brancheorganisatie Zorgverzekeraars Nederland, het ministerie van VWS, de NZa, het Zorginstituut en enkele ziekenhuis- en patiëntenkoepels.
Tot eind 2014 mochten alleen de universitaire ziekenhuizen en de kankercentra NKI/AVL de weesgeneesmiddelen declareren. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) heeft haar beleid echter gewijzigd. De beperking is op papier vanaf 1 januari 2015 niet meer aanwezig. Het inkoopbeleid van zorgverzekeraars is echter niet (mee) veranderd.
Daardoor ontstaan zowel problemen bij de academische als niet-academische ziekenhuizen. Beide hebben niet de mogelijkheid bepaalde weesgeneesmiddelen in te kunnen zetten en patiënten de zorg te bieden zoals die in de richtlijnen staat beschreven. Nefarma vreest dat die situatie ook in 2016 blijft bestaan, afgaande op de hoofdlijnen van het inkoopbeleid medisch-specialistische zorg die zorgverzekeraars kort geleden bekend hebben gemaakt.
Reden om bij hen aan de bel te trekken. De vereniging vraagt de verzekeraars hun inkoopbeleid aan te passen, zodat weesgeneesmiddelen ook verstrekt kunnen worden aan patiënten bij niet-academische ziekenhuizen in die gevallen waarbij de beroepsgroep van betreffende medisch-specialisten en de richtlijnen dat gewenst of noodzakelijk achten.
