Indicatie op recept is discussiepunt

Het besluit van de Tweede Kamer om labwaarden en reden van voorschrijven op recepten te vermelden, is een win-win-situatie voor alle partijen, vindt Pia Dijkstra (D66). Huisarts Herman Suiches vindt het echter onnodig en principieel onjuist.

Eind maart ging de Tweede Kamer akkoord met twee wetswijzigingen rond medicatieveiligheid. Artsen moeten in de toekomst bij 44 geneesmiddelen de reden van voorschrijven en de labwaarden op recepten vermelden. Zo kunnen apothekers beter hun controlerende taak uitvoeren, is de achterliggende gedachte.

“Het doel van het wetsvoorstel was de medicatieveiligheid verder te verbeteren”, aldus Dijkstra. Het Tweede Kamerlid voor D66 diende het amendement in over het opnemen van indicaties en labwaarden op doktersrecepten. “Apothekers krijgen meer inzage in bepaalde feiten en daardoor kunnen ze hun controlerende taak beter uitvoeren.”
Waarom is er gekozen voor 44 geneesmiddelen? “Het gaat specifiek om werkzame stoffen die voor verschillende ziekten in verschillende doseringen worden gebruikt en waarbij de patiënt risico loopt als daarmee een fout wordt gemaakt. Juist in zo’n complexe situatie zijn de labwaarden en de interactie met andere geneesmiddelen van groot belang.”
Controle door de apotheker is volgens Dijkstra goed voor de patiënt, apotheker en artsen. De apotheker komt daarmee niet op het terrein van de arts denkt ze: de apotheker kan iets signaleren, maar de arts blijft eindverantwoordelijk. “Het is een extra controlemoment. En het gaan om een goede samenwerking tussen arts en apotheker, niet om tegenwerking.”
Hoe zit het met privacy? “De patiënt moet de apotheker expliciet toestemming geven. Zorgverzekeraars kunnen de informatie ook niet op oneigenlijke wijze benutten.”

Herman Suichies is al 22 jaar huisarts. Bij het argument ‘goed voor de patiënt’ wordt hij altijd een beetje argwanend. “Het plan heeft geen enkele meerwaarde, behalve voor apothekers” zegt Suichies. “De lucht is uit hun kolom gehaald en nu moeten ze hun bestaansrecht ergens anders aan ontlenen.”
Suichies vind het plan ook principieel onjuist omdat apothekers volgens hem op de stoel van de arts gaan zitten. “Labwaarden zeggen alleen iets als je de contact kent. Een huisarts overziet het hele plaatje. Laat daarom de verantwoordelijkheid waar die hoort: bij degene die het meest weet van de patiënt en die dankzij het veel uitgebreidere huisartseninformatiesysteem een betere bewaking kan bieden dan de apotheker.”
Suichies ziet wel problemen op het gebied van privacy en het meekijken van de zorgverzekeraar over de schouder van de apotheker. “De zorgverzekeraar is een schadeverzekeraar geworden. De verleiding is groot om privacygevoelige informatie commercieel uit te buiten.