Het hoofdartikel ‘Doping, een stand van zaken’ in het juli-nummer 2016 van het Geneesmiddelenbulletin wordt een overzicht gegeven over doping. In een jaar waarin de zomer wordt beheerst door sportevenementen, zoals de Tour de France en de Olympische Spelen, is de kans groot dat op de sportpagina’s van de diverse dagbladen ook veel aandacht zal worden besteed aan doping en dopinggevallen.
De dopinglijst van het Wereld Anti-Doping Agentschap (WADA) van januari 2016 is omvangrijk, met als hoofdgroepen de androgene anabole steroïden, verschillende peptide hor¬monen, zoals erytropoëtine en groeihormoon, β2-sympathicomimetica, hormoon- en metabole modu¬latoren, diuretica, stimulantia, opioïden, cannabinoï¬den, glucocorticoïden, alcohol en β-sympathicolytica. Er is echter weinig goed wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de invloed op de sportprestaties van de opgenomen middelen. Bij de best onderzochte mid¬delen, de androgene anabole steroïden, erytropoë¬tine en de orale β2-sympathicomimetica bestaan in de praktijk aanwijzingen dat zij de sport¬prestaties kunnen verbeteren, maar wetenschappe¬lijk gezien blijft het bewijs gering.
Overtreding van de dopingregels kan voor wed-strijdsporters en hun begeleiders verregaande ge¬volgen hebben, zoals langdurige schorsingen en ima-goschade, met de bijbehorende financiële gevolgen. Daarnaast dient elke sporter zich af te vragen of de (onbekende) risico’s en mogelijke gezondheidsscha¬de opwegen tegen een onbewezen prestatiebevorde-rend effect. Voor de sporter zou echter de ’spirit of sport’ het meest belangrijk moeten zijn. Of het nu wel of niet werkt, sport zou moeten worden gekenmerkt door prestaties die zon¬der het gebruik van doping en met eerlijke concur¬rentie worden bereikt.
De New Yorkse hoogleraar Sociale epidemiologie Nicholas Freudenberg heeft voor de jubileumuitgave van het Geneesmiddelenbulletin een artikel geschreven ’Big Tobacco: rolmodel of paria voor de farmaceutische industrie?’ waarin hij de strategieën en activiteiten van de tabaksindustrie vergelijkt met die van de farmaceutische industrie. Dat artikel wordt nu in het julinummer gepubliceerd.
Op het symposium van het Geneesmiddelenbulletin heeft hij de invloed van het bedrijfsleven op de gezondheid besproken. Naar aanleiding van zijn boek ’Lethal but legal’ laat hij de overeenkomsten tussen zes grote bedrijfstakken (voedingsmiddelenindustrie, tabaksindustrie, farmaceutische industrie, alcoholindustrie, auto-industrie en de wapenindustrie) zien. Deze bedrijven hebben een veel grotere invloed op de gezondheid van de mens dan de beslissingen van wetenschappers en beleidsmakers. Terwijl de collectieve invloed van deze bedrijven is gegroeid, hebben overheden steeds vaker een stap terug gedaan en beslissingen genomen waarvan de grote bedrijven profiteerden ten koste van de volksgezondheid. Het streven van bedrijven naar winstmaximalisatie wordt in verband gebracht met de toenemende lasten van chronische ziekten en aandoeningen en de groeiende kosten voor de gezondheidszorg.
