Veel zelfstandige apothekers hebben het als een dolksteek in de rug ervaren dat Mediq binnen een paar dagen akkoord ging met het Achmea pakjes model om vervolgens ook met CZ een vergelijkbare overeenkomst uit te onderhandelen. Door deze actie kreeg het IDEA model meteen draagvlak en werden argumenten tegen het model moeilijker voor het voetlicht te brengen. Het is wellicht vanuit Mediq, met haar groothandel en een ruime achterban om te verevenen, nog te begrijpen dat men uiteindelijk voor dit model koos. De snelheid waarmee dit gebeurde geeft echter aan dat men de zelfstandige apotheker kennelijk ziet als tegenpartij of op zijn best een partij waar men geen boodschap aan heeft. De collegialiteit is voorbij en dat is vanuit de historie van de OPG eigenlijk onbegrijpelijk. Deze historie wordt in 1999 nog trots uit de doeken gedaan in het jubileumboek “OPG 100 jaar”.
Aan het einde van de 19e eeuw verkeerde de farmacie in Nederland in een chaos die niet onderdeed voor de huidige. Er ontstond concurrentie voor de zelfstandige apothekers door de oprichting van zogenaamde Centraal-Apotheken, apotheken die eigendom waren van financiers die een apotheker in loondienst hadden. De eigenaren waren bijvoorbeeld banken of private investeerders, of zoals in Zwolle zelfs een kruidenier, een regelrechte belediging voor de beroepsgroep. Deze laatste, de heer C. Haeck, veroorzaakte een rel door in 1893 als laagste in te schrijven op de aanbesteding van de ziekenfondsreceptuur in die plaats. De reacties waren fel. Het PW was ontsteld: “Hoe is het mogelijk zal ieder fatsoenlijk apotheker mij vragen … Terwijl het bereiden van geneesmiddelen elders minimaal fl 1,20 kost hoeft aan Haeck niet meer dan fl 0,90 te worden betaald.” Klinkt dit bekend in de oren?
Deze toestanden leidden tot de oprichting van een Comité voor Maatschappelijke Pharmaceutische Belangen vanuit een aantal individuele apothekers die ook een vooraanstaande rol speelden in de toenmalige NMP. Uiteindelijk mondde dat uit in de oprichting van de OPG, de Onderlinge Pharmaceutische Groothandel. Illustere namen stonden aan de basis van deze onderneming, namen zoals Spruyt, Hillen, Hofman en Wieringa klinken ook nu bij velen nog bekend in de oren. De missie, zoals dat nu zou heten, was om de levering en bereiding van geneesmiddelen weer terug te brengen in de handen van de farmaceut “…Omdat aan alle kanten aan het bestaan van den farmaceut wordt geknaagd”
Zoals we inmiddels weten heeft dit uiteindelijk geleid tot een farmaceutische groothandel die jarenlang een toonaangevende rol heeft gespeeld in Nederland en waarbij vele zelfstandige apothekers hun spullen inkochten. Een groot aantal was ook aandeelhouder en deelde op die manier mee in de resultaten. Samen hebben zij de OPG groot gemaakt. Tot het moment dat de OPG besloot dat het tijd werd om de bakens te verzetten. Er volgde een beursgang, en het karakter van het bedrijf veranderde langzaam maar zeker op een manier die denk ik niemand voor mogelijk had gehouden. De OPG begon apotheken in eigendom te verwerven. In eerste instantie langzaam, maar doordat er veel vermogen beschikbaar was en er dus hoge prijzen geboden konden worden breidde het bezit zich met name de laatste jaren snel uit. Steeds vaker kwamen zelfstandige apothekers en de OPG lokaal tegenover elkaar te staan. Er ontstond een apotheek-formule die zich gaandeweg steeds meer probeerde te profileren ten koste van anderen.
En waar staan we dan nu, 110 jaar na de oprichting? De OPG heet inmiddels Mediq en is eigenaar van honderden apotheken met apothekers in loondienst. Het snelle tekenen van het IDEA contract doet sterk denken aan de actie van Haeck in Zwolle in 1893 waarmee de andere apotheken min of meer buitenspel worden gezet. In dat licht gezien is Mediq dus nu eigenlijk de opvolger van de Centraal-apotheken waarmee zij haar afkomst verloochent op een manier die zijn weerga niet kent. Opgericht om de zelfstandige apotheker te steunen in de strijd tegen de keten-apotheek is zij uiteindelijk verworden tot een waar Paard van Troje.
We moeten concluderen dat de OPG niet meer is. Het werk van Spruyt, Hillen en vele anderen is ter ziele. En om de heren oprichters postuum duidelijk te maken dat men niets meer met hun gedachtegoed van doen wil hebben heeft men als voorzitter van de Raad van Bestuur iemand gekozen die zijn sporen heeft verdiend als … kruidenier.
Auteur: Independiente
© ApothekersNieuws 2009, op dit artikel rust copyright.
U wilt toch niet zeggen dat u de tijd van 110 jaar geleden wilt vergelijken met de huidige tijd en tempo waarin we nu leven en ons vak zich beweegt?
Misschien is het hooguit grappig dat u een link weet te leggen met als onderwerp ‘kruidenier’.
Was het een groep apothekers die twee eeuwen terug nieuwe paden bewandelde? Dat is nu juist wast Mediq nu ook doet: schuif het preferentiemodel terzijde en sla nieuwe paden in.
Wat u mogelijk als bedreigend ervaart biedt op hetzelfde moment een kans om weer verder te komen: heel apotheek Nederland is wakker geschud, er is beweging en er komt vooruitgang. Dat is tevens een motivatie om de kerst en de volgende 110 jaar tegemoet te gaan.
Geen onderlinge, geen coöperatie. Het is uitverkoop, men geeft niets om het beroep.
Goed stuk. Goed geschreven en ben het er helemaal mee eens. Jammer dat zo’n prachtig bedrijf zo ontspoord is.
Er is maar één probaat middel tegen deze club; massaal weggaan bij deze groothandel, maar dat doet niemand want ze zitten allemaal vast aan die flutaandelen van Mediq, en dan doet weggaan pijn. Goed gedaan MEDIQ, nu 2 jaar je verlies pakken met de “IDEA” contracten en straks alle marktaandeel inpikken van de apotheken die het loodje hebben gelegd na tekenen van dit contract; en de eerste nederlandse HMO is geboren! BRILJANT GEDAAN!!!